W związku z coraz częściej występującymi na terenie powiatu lubińskiego przypadkami dokonywania czynów zabronionych przez osoby nieletnie, lubińscy policjanci przypominają o odpowiedzialności prawnej tej grupy wiekowej.
Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich określa zakres odpowiedzialności za popełnione wykroczenie lub przestępstwo. W przypadku stwierdzenia, iż osoba nieletnia przejawia objawy demoralizacji, czy też popełniła czyn karalny, na każdym obywatelu spoczywa społeczny obowiązek powiadomienia o tym opiekunów nieletniego, bądź szkoły lub innej placówki sprawującej pieczę nad nieletnim.
W przypadku popełnienia czynu karalnego lub przejawiania demoralizacji policja przeprowadza rozmowę ostrzegawczą, a następnie może w zależności od rodzaju popełnionego czynu skierować sprawę do sadu rodzinnego. Jeżeli jest to konieczne ze względu na okoliczności sprawy, policja może zatrzymać, a następnie umieścić w policyjnej izbie dziecka nieletniego, co do którego istnieje uzasadnione podejrzenie, że popełnił czyn karalny, a zachodzi uzasadniona obawa ukrycia się nieletniego lub zatarcia śladów tego czynu, albo gdy nie można ustalić jego tożsamości.
W toku postępowania opiekuńczo-wychowawczego sąd podejmuje decyzję w formie postanowienia o zastosowaniu wobec nieletniego środków wychowawczych, np. upomnienia, nadzoru kuratora czy o umieszczeniu go w młodzieżowym ośrodku wychowawczym. Jednak wobec ustalenia, że zachodzą przesłanki do zastosowania najsurowszego z przewidzianych środków, sędzia rodzinny decyduje o przeprowadzeniu postępowania poprawczego. Środek ten może być wykonywany przez nieletniego aż do chwili ukończenia przez niego 21- go roku życia.
Podstawą postępowania z nieletnimi jest dążenie, żeby zastosowane środki wychowawcze miały na celu właściwe ukierunkowanie młodego człowieka i spowodowały tym samym korzystne zmiany w jego zachowaniu.
