Na koniec grudnia 2014 r. w Polsce było 14 mln mieszkań. Średnia wielkość mieszkania wynosiła 73,4 m kw. Zdecydowana większość – 99,1 proc. z nich miało łazienkę – wynika z danych opublikowanych przez GUS.
Większe mieszkania były na wsi; średnio o 28,1 m kw. niż w miastach (odpowiednie wskaźniki wynoszą dla wsi 92,3 m kw. a dla miast 64,2 m kw.).
Największe mieszkania były w woj. podkarpackim – przeciętnie liczyły 80,9 m kw.; niewiele mniejsze w wielkopolskim (80,7 m kw.) i opolskim (80,3 m kw.). Najmniejsze – w łódzkim (68,4 m kw.) i warmińsko-mazurskim (67,9 m kw.). W trzech województwach: kujawsko-pomorskim, łódzkim, warmińsko-mazurskim, przeciętna powierzchnia użytkowa mieszkań nie przekroczyła 70 m kw.
W porównaniu z poprzednim rokiem, w 2014 przybyło 130,1 tys. mieszkań, co oznacza wzrost o 0,9 proc. W miastach liczba mieszkań wzrosła o 88,6 tys. (wzrost o 0,9 proc.), na wsi przybyło ich 41,6 tys.
Z ogólnej puli zasobów mieszkaniowych ponad 67 proc. lokali mieszkalnych było w miastach. W pięciu największych, tj. w Warszawie, Krakowie, Łodzi, Wrocławiu i Poznaniu (gdzie mieszka ok. 18,9 proc. ludności miejskiej), skupionych było 22,8 proc. mieszkań spośród wszystkich zasobów miejskich.
W porównaniu z 2013 r. najwięcej mieszkań przybyło w woj. mazowieckim (o 1,3 proc., co stanowi ok. 21,5 proc. przyrostu zasobów mieszkaniowych całego kraju). Najmniej – w województwach: łódzkim, opolskim i śląskim (po ok. 0,5 proc.).
Przeciętna liczba izb (wg. metodologii GUS oznacza to pomieszczenie w mieszkaniu, oddzielone od innych pomieszczeń stałymi ścianami od podłogi do sufitu, o powierzchni nie mniejszej niż 4 m kw., z bezpośrednim oświetleniem dziennym, czyli np. kuchnie spełniające te kryteria, ale już nie werandy, spiżarnie, ganki) przypadająca na jedno mieszkanie wyniosła 3,82. W miastach było to 3,57 a na wsi 4,32.
Jak podał Urząd, najniższe wartości tego wskaźnika wystąpiły w województwach centralnych: mazowieckim 3,63 i łódzkim 3,59, a najwyższe w województwach: podlaskim 4,02, wielkopolskim 4,05, podkarpackim 4,08 i opolskim 4,18.
Przeciętna powierzchnia użytkowa przypadająca na 1 osobę wzrosła w porównaniu z rokiem poprzednim o 0,4 m kw. i wyniosła 26,7 m kw. (w miastach wzrosła z 25,7 m kw. do 26,1 m kw., a na wsi z 27,2 m kw do 27,6 m kw.).
Jak zauważają analitycy GUS dysproporcje pomiędzy miastem a wsią dotyczyły stopnia zaludnienia mieszkań. Mieszkania wiejskie były bardziej zaludnione od mieszkań miejskich. Na 1 mieszkanie w miastach przypadało przeciętnie 2,46 osoby, zaś na wsi 3,35 przy przeciętnej dla Polski 2,75.
Najwięcej osób na 1 mieszkanie przypadało w województwach: podkarpackim – 3,32 oraz wielkopolskim – 2,99 i małopolskim – 2,98, najmniej natomiast w województwach centralnych: łódzkim – 2,51 i mazowieckim – 2,46 osoby na 1 mieszkanie.
W miastach najbardziej zaludnione były mieszkania w woj. podkarpackim – 2,87, a najmniej w mazowieckim – 2,21 i łódzkim – 2,27 osoby w 1 mieszkaniu. Na wsiach wskaźnik ten wahał się od 2,94 w woj. podlaskim i 3,06 w łódzkim do 3,70 w województwach pomorskim i 3,73 w woj. podkarpackim.
Kolejnym wskaźnikiem przedstawiającym gęstość zaludnienia mieszkań jest przeciętna liczba osób na 1 izbę. Wskaźnik ten dla Polski kształtował się na poziomie 0,72 osoby na 1 izbę, przy czym na wsi był wyższy i wyniósł 0,77, a w mieście 0,69 osoby na 1 izbę.
Najwięcej osób na 1 izbę, zarówno w miastach, jak i na wsi przypadało w woj. podkarpackim – odpowiednio 0,75 i 0,87, a najmniej w woj. podlaskim odpowiednio po 0,68. Najmniej osób na 1 izbę przypadało w miastach woj. mazowieckiego przeciętnie 0,65, a na terenach wiejskich w woj. opolskim 0,67 i 0,68 w podlaskim.
Stan zasobów mieszkaniowych oprócz zmian w liczbie mieszkań ich powierzchni i liczby izb obrazuje również stopień wyposażenia mieszkań w podstawowe instalacje sanitarno-techniczne. Na podstawie uzyskanych wyników można zaobserwować coraz lepsze wskaźniki wyposażenia mieszkań, a co za tym idzie lepsze warunki mieszkaniowe ludności.
W 2014 r. wyposażonych w wodociąg było 96,7 proc. mieszkań, w ustęp 93,5 proc. i łazienkę 91,1 proc. Instalacja gazowa natomiast podłączona była w co drugim mieszkaniu. Pomiędzy miastem a wsią nadal utrzymywały się dysproporcje w wyposażeniu mieszkań w podstawowe instalacje.
W miastach wodociąg ma 99 proc. mieszkań, ustęp – 97,1 proc., a łazienkę – 95,4 proc. Na wsi do wodociągu podłączonych było 91,9 proc. mieszkań, ustęp miało 85,9 proc., a łazienkę 82,2 proc.
W porównaniu z 2013 r. największy wzrost o 1,2 proc. zaobserwowano w wyposażeniu mieszkań w centralne ogrzewanie. Dla mieszkań zlokalizowanych na wsi wzrost ten wyniósł 1,4 proc., natomiast w miastach – 1,1 proc. Liczba mieszkań wyposażonych w gaz z sieci zwiększyła się w porównaniu z 2013 r. o 0,4 proc.. Na terenach wiejskich zanotowano większy procentowy wzrost (o 2,2 proc.) niż w miastach (o 0,2 proc.).
Źródło: PAP
