Kolorowe, przyciągające wzrok kamieniczki, restauracje i butiki. Wizje współczesnych architektów, przeplatające się z pozostałościami zabytków z minionych epok, serce i wizytówka Głogowa – tak w kilku słowach można opisać odbudowane Stare Miasto w Głogowie. Dziś jedna z piękniejszych Starówek w Polsce, a jeszcze 30 lat temu porośnięte ruiny, odstraszające zgliszcza przypominające historię miasta. Dzięki ciężkiej pracy wielu osób obecna Starówka cieszy oko mieszkańców i turystów, jest powodem do dumy. Sukces upamiętniający 30 lecie odbudowy Starego Miasta mieszkańcy wraz z władzami miasta świętowali 29 Października. Tego dnia dzięki projekcji filmu, wystawie, starym fotografiom i relacjom ludzi Głogowianie mogli odbyć sentymentalną podróż do przeszłości. Dla jednych był to powrót do wspomnień, dla młodszego pokolenia historia, której nie znali.
Projekcja filmu „Życie po raz drugi” odbyła się w Sali Rajców o godzinie 16 i 18. Poprzedzona była krótkimi przemówieniami obecnego prezydenta Rafaela Rokaszewicza, dawnego włodarza miasta Zbigniewa Zubowskiego a także autora filmu Zbyszka Lipowskiego. Pierwsze kadry do filmu kręcone były już w 1983 roku, scenarzystą był Antoni Bok. Jest to obraz upadłego i wyniszczonego miasta, historia jego wieloletniej odbudowy i restytucji. 30- letnie dzieje Starówki i jej spektakularna metamorfoza.
Początki Głogowa
Głogów przez wieki cieszył się sławą jednego z najważniejszych i najpiękniejszych zarazem grodów nad Odrą. Podczas wojny został zamieniony w morze ruin, a w latach 70 tych stał się potęgą miedzi. Miasto istniało w tym miejscu już w X wieku. Założyło je plemię Dziadoszan, później podbił i podporządkował je Mieszko I. W następnych stuleciach przez Głogów kilkakrotne przechodziły wojska niemieckie. Przed drugą wojną światową Głogów należał do Rzeszy i liczył ponad 33 tysiące mieszkańców. Tereny nad Odrą tętniły wówczas życiem. Znajdowała się tam stocznia, która podczas wojny produkowała kadłuby do okrętów podwodnych. Po wojnie Niemcy zostali wysiedleni, a w ich miejsce napłynęli nieliczni repatrianci z kresów. Ranga miasta spadła, a ponowne zasiedlanie ziem było niezwykle długim procesem. W połowie lat 50- tych Głogów liczył zaledwie sześć tysięcy mieszkańców. Sytuacja uległa diametralnej zmianie, gdy w okolicach Głogowa odkryto potężne złoża miedzi. Miasto stało się centrum miedziowego przemysłu, co zachęciło wielu ludzi do zamieszkania właśnie w Głogowie. Dzięki temu w 1975 liczba mieszkańców znów wynosiła ponad 33 tysiące a w połowie lat osiemdziesiątych Głogów liczył już ponad 70 tysięcy mieszkańców. Miasto rosło w siłę, powstawały kolejne blokowiska z wielkich płyt i tylko serce miasta- czyli Starówka pozostawało martwe.
Komitet Odbudowy Starego Miasta w Głogowie
Znaczącym momentem w historii miasta była decyzja o budowie Huty Miedzi Głogów, co oznaczało potrzebę wyznaczenie nowych terenów pod zabudowę mieszkalną dla nowych mieszkańców miasta – pracowników kombinatu górniczo – hutniczego. Stąd między innymi powstała koncepcja, by na terenie Starego Miasta powstały 13- piętrowe wieżowce. Wizjonerski plan architekta zakładał gęstą siatkę drapaczy chmur, które uczyniłyby Starówkę kolejnym, typowym osiedlem z wielkiej płyty. W 1983 ustalony został szczegółowy plan zagospodarowania przestrzennego Starego Miasta i powołano Honorowy Komitet Odbudowy Starego Miasta w Głogowie pod przewodnictwem ówczesnego premiera Zbigniewa Szałajdy. Cała koncepcja zrodziła się w głowie ówczesnego prezydenta Głogowa Mariana Borawskiego. Starówka jest odbudowywana w nurcie architektonicznym zwanym potocznie retrowersją. Polega on na odbudowie w zgodzie z dawnym układem i wysokością ulic, ale z bardzo swobodnym potraktowaniem detalu, kolorystyki i z użyciem dużej ilości ornamentyki luźno nawiązującej do stylów historycznych. Pierwsze kamieniczki wybudowała Spółdzielnia Mieszkaniowa Nadodrze wspólnie z kombinatem górniczo -hutniczym. Były one jeszcze mieszaniną stylów ówczesnej epoki, duże płyty i cegły stanowiące jedynie dodatek. Prace przyspieszyły w 1999 roku, gdy na teren Starego Miasta wkroczyły prywatne firmy deweloperskie (w cztery lata wybudowano 78 kamienic) Odbudowa Starówki w Głogowie przekroczyła półmetek, dziś możemy podziwiać już prawie ukończone dzieło wielu osób. Odbudowano Ratusz, który od 2002 roku jest siedzibą władz, odrestaurowano salę rajców, Kolegiatę, możemy zwiedzać miejskie sukiennice czy fortyfikacje. Obecnie trwają również prace nad odbudową teatru.
Ruiny wyniszczonej starówki pozostały jedynie na fotografiach i w pamięci ludzi, którzy powracając do Głogowa nie mogą nadziwić się efektom tej spektakularnej metamorfozy. Dziś Stare Miasto znów jest centrum Głogowa, to tutaj odbywają się wszystkie najważniejsze w mieście imprezy, ludzie spacerują, robią zakupy, odwiedzają kawiarenki. Każdego dnia tętni tu kolorowe jak te kamieniczki życie. Pięknie było powspominać i poznać bogatą historię Głogowa.
